Çocuklarda Agresif Davranışlar ve Isırıklar

Çocuklar hem sözel hem de fiziksel agresyonlar (kızgınlıklar) gösterirler. Sözel agresyon diğer çocuklar ya
da yetişkinlerce küçümseme, dalga geçme ya da alay etme gibi davranışları içerir ve çocuğun öz saygısını
yaralayabilir. Isırma, vurma, tırmalamak ve tekmelemek gibi şiddet davranışları fiziksel yaralanmalarla
sonuçlanabilir. Ebeveynler çocuklarının fiziksel yaralanma sonucu kanamalar yaşamasından oldukça
kaygı duyabilirler. Özellikle başka bir çocuk tarafından ısırılma sonucu AIDS hastalığına neden olan HIV
virüsü ya da karaciğer hasarlanmasına neden olan hep-B virüsü kapmalarından endişe duyabilirler.


Bir çocuğu agresif davranışlarından vazgeçirmek için yapılması gerekenler şunlardır:
• Çocukların davranışlarına sınırlar konulmalı ve bu sınırlar hem çocuklara hem de ebeveynlere
açıklanmalıdır.
• Agresif davranışlar gösteren çocuklara hareketlerinin diğer çocukları nasıl etkilediği
açıklanmalıdır.
• Çocuğun agresif davranışları yönlendirilmelidir.
• Çocuğa baş etme becerileri öğretilmeli ve desteklenmelidir
• Sağlıklı bir yöntem olarak çocukların duygularını sözel olarak ifade etmeleri cesaretlendirilmelidir.
• Çocukların kızgınlıklarını çıkarmaları için kabul edilebilir fırsatlar (Dışarıda koşmak, topa
vurmak, torba yumruklamak ve diğer fiziksel oyunlarla öfkelerini dışa vurmalarına izin verme)
sağlanmalıdır.
Eğer bir çocuk diğer çocukları ısırıyorsa;
İlk yardım uygulanmalı, eğer ısırık kanamaya neden olduysa ebeveynlere çocuğun tıbbi bakımını isteyip
istemedikleri sorulmalı, ısırık kanamaya neden olduysa her iki çocuğun da ailelerine haber verilmelidir.
Çocukların bulaşıcı hastalıkları (Hep-B gibi) olup olmadığı kontrol edilmeli ve durum sağlık ekibine
bildirilmelidir.
Bir çocuğun HIV pozitif ya da Hep-B olduğu ve ısırma alışkanlığı biliniyorsa ısırmayı bırakana kadar
çocuk bakım alanından uzaklaştırmalıdır.